Geceydi…
Sen
Kör karanlığın ardında..
Elimde,
Şiir yazmaktan
Karalanmış defter yaprakları
Ve
Ucu bitmiş bir kalem..
Bu korku ile
Sabaha çıkmam..
Sonra birden
Çocukluğum
Yetişti imdadıma..
Tek tek sayfaları,
Kağıttan uçak yaptım.
Sana gitsin diye,
Var gücümle
Umutla gönderdim
Geceye..
Yüzümde çocukca tebessüm,
Uyumuşum..
Ahmet KİK - 2010
