Okyanus gönüller..

Hep korkardım,
Okyanus gönüllerde
Yelken açmaya..

Çünkü
Onların
Dalgalarıda büyük olur..
Fırtınalarıda büyük olur..
Hırçınlıklarıda..

Ama gel gelelim..

Yürek bu işte,
Anlar mı ?

Irmakmış , Denizmiş, Okyanusmuş..

Zor ya..
Mücadele gerekir ya..

Oysa
Kurtuluş yoktur.

Okyanus yürekler,
Çeker sonunda ;
Ya içine..
Ya dibine..

Ahmet KİK - 2010

Kağıttan Uçak..

Geceydi…

Sen
Kör karanlığın ardında..

Elimde,
Şiir yazmaktan
Karalanmış defter yaprakları
Ve
Ucu bitmiş bir kalem..

Bu korku ile
Sabaha çıkmam..

Sonra birden
Çocukluğum
Yetişti imdadıma..

Tek tek sayfaları,
Kağıttan uçak yaptım.

Sana gitsin diye,
Var gücümle
Umutla gönderdim
Geceye..

Yüzümde çocukca tebessüm,

Uyumuşum..

Ahmet KİK - 2010

Haydi Kapat! Hemen yürek kapını..

Sevgili
Haydi kapat!
Hemen yürek kapını
Girmek kolay olmasın eskisi gibi..
Hatta mümkün olmasın..

Anahtarı bile olmasın gözyaşların..

Yapabilirsen eğer
İçerden de yığ
Dağ gibi ayrılık sözcüklerini
Üst üste
Zor olsun açmak..

Eğer
Yeniden girersem
Girersem
Korkarım
Ölmeden çıkmam,
Çıkamam..

Ahmet KİK - 2010

An olur.. Kan olur..

Dur!
Veda için
Gelme dudaklarıma
İstemem sıcaklığını..

Donsun..
Soğuk son kelimelerinle,
Çatlasın..
Yer yer..

Korkma
Titrer belki
Can havliyle,
Can çekişerek..

Ama yinede
Dur! istemem
Gelme dudaklarıma
Çünkü
An olur
Kan olur..

Ahmet KİK - 2010

Aşkımız çocuk kalsaydı.. ( Uçurtma )

Hani bu baharda uçuracaktık,
Yüreklerimizi.
Bir uçurtma kuyruğuna yapışarak.

Korkmayacaktık, yükseklerden.

Sen elimden tutacaktın..

Martılara anlatacaktık,
Düşlerimizi.

Her rüzgarda,
Dans edebilmeyi
Deneyecektik.

Yağmur taneleri ile,
Köşe kapmaca oynayacak.

Yeryüzüne gülümseyecektik.
Hani..

Sevgili,
Sanırım
Biz büyüdük..

Aşkımız çocuk kalsaydı
Keşke..

Ahmet KİK - 2010

Demiryolu..

Sevgili,

Hayat bir demiryolu idi,
Ellerimizden ufuğa kadar uzanan..

Ben sağ ray
Sen ise sol

Biz
Ne vagonlar taşıdık ömrümüzde..

Bazen kara kömür taşıyan..
Bizimde dünyamızı benzettiler o an kendilerine,

Bazen yük taşıyan..
Kendi yükümüz bile gelirken ağır bize,

Bazen yolcu taşıyan..
Anlıktı, yolculukları geldiler.. geçtiler..

Ama
Hep bir pembe umuttu
Ufukta bizim birleşmemiz..

Bilirim, birleşmez.
Tren rayları
Ama
Hep birliktedir..
Son istasyona kadar..

Ahmet KİK - 2010

Yorgun Kuş..

Yorgun bir kuş
Yatmakta
Gögüs kafesimde..

Kış yağmurlarından
Kanatları ıslanmış,
İri dolu tanelerinden
Bedeni yaralanmış,
Arsız çakan şimşeklerden
Korkarak atmakta kalbi,

Bekle..
Bekle..

Gün doğunca,
Güneş ısıtınca,
Çiçekler açınca ve yayılınca kokuları,
Yeryüzüne..

Haber vereceğim..
Ve
Salacağım seni
Yüreğimden..

Ahmet KİK - 2010

Muz kabuğu..

Aşk
Bürünmüşse bir
Muz kabuğuna,
Ve
Bastığında
En yumuşak yerine

Gök başından aşağı geçerse
Korkma
Zaten

Hep merak etmez miydin ?
Yıldızları..

Ahmet KİK - 2010

Kaybetmeden anlamaz mı ? insan

Gözlerini
Kaybetmeden anlamaz mı ? İnsan.
Denizin mavisinin,
Ormanın yeşilinin,
Değerini..

İşitme duyusunu
Kaybetmeden anlamaz mı ? İnsan
Bir serçenin kanat çırpma sesinin,
Çırcır böceği senfonisinin,
Değerini..

Sağlığını
Kaybetmeden anlamaz mı ? İnsan
Nefes almasının
Ayakta dik durmasının
Değerini,

Peki
Anlamaz mı ? İnsan
Aşk’ın değerini
Kaybetmeden sevdiğini ..

Ahmet KİK - 2010

Anlamadı..

Sevgili,

Bu ayrılığın soğuk sessizliği,
Göze almışsın sen bensizliği,
Alıştırmalıyım bedenime sensizliği,

Anladım..
Anladım..

Bedenime anlattım
Anlamadı..

Ahmet KİK - 2010

BİR ÇELİK KUŞUN GÖĞÜS KAFESİ..

Sevgili,
Az sonra bineceğim
Bir çelik kuşun
Göğüs kafesine,

İçimde
Seni bir daha görememe
Yoksulluğu..

Boğazımda hapsettiğin
Sevda Sözcükleri
O yüzden
Elim bir kısa mesaj
Telaşında..

Belki sana son kez
Seni seviyorum
Diyeceğim..

Kahretsin,
Parmaklarımı ne zaman
Bağladın ?
Suskun gözlerinle
Birbirine..

Atamadım.
Atmadım..

Ahmet KİK - 2010

Nasıl yön bulacak..

Kalmamış gökyüzünde
Eskide olsa yıldızlar..
Ay silik soluk parlamakta..
Simsiyah akşamın
Koynunda kara bulutlar..
Kuzey yıldızı
Bile Kayıp nedensiz..
Susma
Konuş,
Bir şeyler söyle
Sevgili,
Nasıl “Aşk”a yön bulacak
Gönlümün
Asi kuşu
Bu kara gecede..

Ahmet KİK - 2010

Sabaha çıkmaz bu aşk…

Sokak lambaları
Soğuktur.
Can yoktur.
Bilmez sevdanın adını.
Ve de tadını.

Sevgili,
Peki sen bilir misin ?
Gecenin
Siyah karanlığı
Bir kelebek için ne zindandır..

O
Bir ışık kırıntısını
Ne umutla
“aşk” diye
Sarar zayıf kanatları ile..

Oysa
Sokak lambasına
Her yaklaştığında
Bir kanadı yanar
Bir daha
Bir daha

Ve
Sabaha çıkmaz bu aşk…

Ahmet KİK - 2010

NOT : İskender PALA'nın Şem ü Pervane hikayesinden esinlenip yazdığım bir şiir.

Bembeyaz ayrılık..

Sevgili,

Soğuk suskunluğun
Alıştırmaksa
Sensizliğe beni..

Gözlerin bile,
Uğramaz olmuşsa
Gönül mahalleme..

Mevsimi bile geçmişse
Gözyaşı yağmurlarının..

Ve

Yeni oyuncağın
Buzdan kaleler
Yapmaksa çevrene..

Korkmuyorum
Sadece
Donuyorum

Adı konmuş
Çünkü

Bembeyaz ayrılığın..

Ahmet KİK - 2010