Yüreğimi bıraktığın
Güneşli bir kış mevsimi idi..
Soğuk ve beyaz..
Karda sensiz artık adımlarım..
Yerden
Bir avuç kar tanesi
Aldım titreyen ellerime
Savurdum gökyüzüne
Haykırarak
“Seni seviyorum”
Oysa her şey bitmişti
Düşlerimizde..
Gördüm ki
Kar taneleri
Gözyaşı oldular
Döküldüler üzerime..
Ahmet KİK – 1995
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder