Yok diyemedim..

Uzun yanan
Bir kırmızı ışıkta
Usulca yaklaşırken
Arabaya
Çiçekçi kız

Ben
Saklambaç oynayan
Yakalanmaktan korkan
Çocuğun tedirginliğinde

Sonra
İçten bir tebessümüne açtım
Ağır ağır
Penceremi..

Ellerindeki
Kan kırmızı çiçekler
İstemeden
Aktı
Gözlerimden hızlıca
Yüreğime..

Abi al
Sevdiğine götürürsün
Dedi

Ansızın
Yokluğun,
Bendeki
Yoksulluğun
Düğümlendi
Boğazıma

Sevdiğim yok
Sevdiğim burada yok
Çiçekçi kız
Diyemedim..

Tamam dedim..
Tamam..


Ahmet KİK 2009